درخواست چهره‌های شاخص ملی  فرهنگی بلغارستان برای

محکومیت نسل کشی صهیونیست ها در غزه

در ادامه‌ی رخدادهای تلخ و جنایات بی‌سابقه‌ی رژیم صهیونیستی در نوار غزه، موجی از واکنش‌های جهانی از سوی وجدان‌های بیدار بشری به چشم می‌خورد. در بلغارستان نیز، جمع گسترده‌ای از چهره‌های فرهنگی، دانشگاهی، هنری و اجتماعی این کشور، با صدور بیانیه‌ای رسمی، با زبانی صریح و مستند، به محکومیت نسل‌کشی در غزه پرداخته و از دولت خود خواستار موضع‌گیری روشن، اخلاقی و متعهد در قبال این فاجعه انسانی شده‌اند.

رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بلغارستان، به عنوان بخشی از مأموریت خود در رصد تحولات فرهنگی و اجتماعی این کشور، ترجمه کامل این بیانیه‌ انسانی و شریف را به جامعه فارسی‌زبان و علاقه‌مندان به تحولات بین‌المللی تقدیم می‌دارد. این بیانیه، ضمن اتکا بر ارزش‌های تاریخی و هویت انسانی ملت بلغارستان، موضعی استوار در برابر جنایات آشکار و مستند رژیم صهیونیستی در غزه اتخاذ کرده و آن را آزمونی برای صداقت ارزش‌های اعلام‌شده اتحادیه اروپا در زمینه حقوق بشر دانسته است.

امید است بازتاب صدای این اندیشمندان بلغاری، بتواند گامی هرچند کوچک در جهت بیدارسازی وجدان‌های خاموش و یادآوری مسئولیت‌های تاریخی دولت‌ها در قبال جنایت‌های نسل‌کشی باشد.

و اما متن تاثیرگذار فرهیختگان واندیشمندان بلغار در محکومیت نسل کشی رژیم صهیونیستی در غزه و اعتراض به عدم کنشگری فعال دولت و مقامات رسمی بلغار نسبت به این جنایت علیه بشریت:

به:

آقای رومن رادف، رئیس جمهور بلغارستان

آقای روزن ژلیازکوف، نخست وزیر جمهوری بلغارستان

آقای گئورگ گئورگیف، وزیر امور خارجه

جناب آقای رئیس جمهور،

جناب آقای نخست وزیر،

جناب آقای وزیر امور خارجه،

در غزه، نزدیک به دو سال است که هر روز غیرنظامیان بی‌گناه عمداً و به طور گسترده به قتل می‌رسند. بیش از ۱۴۰۰ خانواده به طور کامل از بین رفته‌اند، هزاران کودک معلول شده‌اند، بیش از ۶۰ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند و این اعداد شامل ده‌ها هزار نفری که زیر آوار مفقود شده‌اند، نمی‌شود. انتظار می‌رود این تعداد از ۱۰۰ هزار نفر فراتر رود. ۹۴ درصد از نوار غزه به طور کامل ویران شده است و پزشکان و کارکنان بهداشتی اکنون به همراه بیماران خود از گرسنگی و کم‌آبی بدن در حال غش کردن هستند.

این کارزار پاکسازی قومی که اسرائیل علیه ۲.۳ میلیون نفر به راه انداخته است، نمی‌تواند با حق دفاع، نابودی حماس و آزادی گروگان‌ها توجیه شود. این کارزار جان بیشترین تعداد روزنامه‌نگار در تاریخ مدرن ما - ۲۱۳ نفر - را گرفته است. مواضع و اقدامات صریح و مکرر اعضای دولت اسرائیل با نخست وزیر بنیامین نتانیاهو، بدون شک اهداف و نیات واقعی را نشان می‌دهد.

در حالی که پرونده‌ای به اتهام نسل‌کشی در دیوان بین‌المللی دادگستری در جریان است، بلغارستان از نظر اخلاقی حق سکوت یا پنهان شدن در پشت فرمول‌بندی‌های رویه‌ای را ندارد. برعکس - کشور ما موظف است همیشه طرف مظلوم را بگیرد!

در طول جنگ جهانی دوم، بلغارستان متحد آلمان نازی بود. با وجود این، جامعه بلغارستان اجازه نداد ۵۰،۰۰۰ یهودی بلغاری به اردوگاه‌های مرگ تبعید شوند. این موقعیت تاریخی به سرمایه‌ای اخلاقی تبدیل شده است که بلغارستان به حق به آن افتخار می‌کند. به همین دلیل است که امروز ما موظفیم در کنار عدالت بایستیم.

این سنت همبستگی در هسته هویت بلغاری قرار دارد. بلغاری‌ها مردمی شجاع هستند که برای استقلال خود سخت جنگیده‌اند و فداکاری‌های بزرگی کرده‌اند؛ بنابراین، ما با مبارزات سایر مردمانی که تحت ستم قرار گرفته‌اند، همدردی می‌کنیم. این همچنین یکی از مهمترین وصیت‌های رسول آزادی - واسیل لِوسکی - است.

در ۲۵ نوامبر ۱۹۸۸، بلغارستان کشور فلسطین را به رسمیت شناخت. ۳۷ سال بعد، ۱۴۷ کشور این کار را انجام داده‌اند. کانادا و فرانسه جدیدترین کشورهایی هستند که اعلام کرده‌اند فلسطین را به رسمیت خواهند شناخت. بریتانیا نیز اعلام کرده است که از این اقدام پیروی خواهد کرد.

جناب آقای رئیس جمهور،

جناب آقای نخست وزیر،

جناب آقای وزیر امور خارجه،

بلغارستان امروز کجاست؟

کشور ما سیاست مداومی را در قبال اقدامات دولت بنیامین نتانیاهو، از جمله زمانی که هموطن ما - کاپیتان مارین مارینوف، کارمند سازمان ملل متحد، کشته شد، دنبال کرده است. آخرین نمونه این امر، امتناع وزارت امور خارجه کشورمان از پیوستن به فراخوان ۲۸ کشور است که کمپین اسرائیل را که منجر به گرسنگی و مرگ می‌شود محکوم کرده و خواستار پایان فوری وحشت در نوار غزه شده‌اند.

خیلی زود، لحظه‌ای فرا خواهد رسید که تمام کسانی که به دولت افراطی به رهبری اسرائیل در ارتکاب این جنایات کمک کردند، شرمنده خواهند شد. نمونه زمان ما - قتل عام سربرنیتسا - در مقابل چشمان ماست. ما اخیراً سی‌امین سالگرد آن را  گرامی داشتیم.

وقایع نوار غزه نه تنها به خاطر ظلم و ستمشان، بلکه به خاطر اولین نسل‌کشی مستند شده به صورت زنده - با ویدئو و صدا، با داده‌های معتبرترین سازمان‌های بشردوستانه بین‌المللی و با شهادت خود قربانیان - در تاریخ به یادگار خواهد ماند.

لحظه‌ای فرا رسیده است که بلغارستان باید به روشنی اعلام کند که می‌خواهد چه جایگاهی در تاریخ داشته باشد. بنابراین، این همچنین به مسئولیت ما در قبال نسل‌هایی مربوط می‌شود که با پیامدهای این انتخاب زندگی خواهند کرد.

غزه به آزمونی برای کل نظام اصول و ارزش‌هایی تبدیل شده است که اتحادیه اروپا و تمدن اروپایی بر اساس آنها بنا شده‌اند. از این نظر، موضع کشور ما نیز برای نجات آرمان اروپا ضروری است. ما دیگر نمی‌توانیم پشت پرده‌های ضخیم سازش پنهان شویم. حتی اسلوونی کوچک نیز به کشورهای بزرگ نشان می‌دهد که چگونه از یک موضع اصولی دفاع کنند.

خواسته‌های ما از نهادهای بلغارستان عبارتند از :

محکومیت آشکار و علنی نسل‌کشی و نقض گسترده قوانین بشردوستانه بین‌المللی در غزه با بیانیه‌ای مبنی بر اینکه بلغارستان از روح و مفاد کنوانسیون پیشگیری از جرم نسل‌کشی که عضو آن است، محافظت خواهد کرد.

حمایت از تمام تصمیمات و اقدامات دیوان بین‌المللی دادگستری، از جمله تلاش‌ها برای اجرای آنها و تضمین دسترسی بدون مانع کمک‌های بشردوستانه به غزه.

ابتکار عمل دیپلماتیک فعال در سازمان ملل، اتحادیه اروپا و ناتو برای آتش‌بس فوری و پایدار و حفاظت از غیرنظامیان فلسطینی.

توقف تمام صادرات و ترانزیت اسلحه، تجهیزات نظامی و اقلام دارای کاربرد دوگانه که می‌تواند علیه جمعیت غیرنظامی غزه مورد استفاده قرار گیرد.

تأیید و فعال کردن موضع بلغارستان در مورد حق مردم فلسطین برای داشتن یک کشور - یک فلسطین پایدار، مستقل و دموکراتیک.

ما از شما می‌خواهیم که وزن تاریخی این لحظه را درک کنید. بلغارستان نمی‌تواند ساکت بماند. عزم، شجاعت و رفتار متین مورد نیاز است - تا نسل‌های آینده با همان احترامی که قبلاً از بلغارستان صحبت می‌کردند، از آن یاد کنند.

با احترام،

الکساندر مانویلوف - کارگردان، نویسنده

Antoaneta Georgieva - شخصیت عمومی، شاعر

بیلیانا توکماکچیوا - نقاش، هنرمند تجسمی

بویان دورانکف - اقتصاددان، مدرس

بویان کونف - پزشک، فعال

واسیلنا رادوا - کارگردان، معلم

ویکتور لیلوف - ناشر، مدافع حقوق بشر

گارو آشیکیان - کارگردان، موسیقیدان

گرگان تسنوف - رهبر ارکستر، نویسنده

گینکا کوستادینوا – منچل – مدرس

دیانا حسین - متخصص ارتباطات، دانشمند علوم سیاسی

دیمیتار کامبوروف - منتقد ادبی، مدرس

دیمیتار کناروف - روزنامه‌نگار، نویسنده

دیمیتار حاجیف - مدافع حقوق بشر، فعال

امیلیا گاتوا - نویسنده، مترجم

امیلیا دووریانوا - نویسنده، مقاله‌نویس

امیلیا تسنکینا - زبان‌شناس، مدرس دانشگاه

امینه سادکا - نویسنده، روزنامه نگار

ابراهیم دگموش - پزشک، فعال

ایوان دیمیتروف - نویسنده، شاعر

ایلویه کونداروا - منتقد ادبی، مدرس

ایلکو دیمیتروف - شاعر، وکیل

ایلهان کوچوک - نماینده پارلمان اروپا

ایرینا دلینا - نویسنده، هنرمند

ایسکرا بایوا - مورخ، مدرس

ژانا تسونوا - جامعه شناس، تحلیلگر

کادریا محمد - چهره عمومی، مدافع حقوق بشر

کاکا کاسابوا – نویسنده، مقاله‌نویس

کراسیمیر ترزیف - نقاش، هنرمند تجسمی

کراسیمیر دااسکالوا - مورخ، منتقد ادبی

کراستیو یوردانوف، فیلسوف

مارگاریتا ایلیوا - مدافع حقوق بشر، وکیل

ماریان کاراگیوزوف - مورخ، روزنامه‌نگار

مارکو حاجدینجک – تحلیلگر، مدافع حقوق بشر

مارتا متودیوا - معلم، فعال حقوق بشر

مارتا رادوا - مدرس

مارتین ولیچکوف - بوم شناس، فعال

میلنا دلوا - مدیر فرهنگی، مترجم

میخائیل میشف - دانشمند علوم سیاسی، مدافع حقوق بشر

ملادن انچف - مدرس

نادیا برایت - روزنامه‌نگار، بازیگر

نیکولای ترزیسکی - نویسنده، روزنامه‌نگار

نهال یوزرگان - ترک‌شناس، روزنامه‌نگار

نونا توشوا – هایدینیاک – مدرس، مترجم

اوگنیان کاسابوف - معلم، فیلسوف

روسلان تراد - تحلیلگر، روزنامه‌نگار

رزا انچوا - روزنامه‌نگار

استفان ایوانف - شاعر، روزنامه نگار

استفان پاشوف - بازیگر، مسافر

تانیا دیمیتروا - مدرس، ناشر

تودور بلنسکی - روزنامه‌نگار، تحلیلگر

تودور پ. تودوروف - نویسنده، فیلسوف

فیلیپ بورووف - روزنامه نگار، تحلیلگر

خیری حمدان – شاعر، مترجم

حسین کوچوک، آکادمیک، مدرس

جولیانا متودیوا - روزنامه‌نگار، فعال حقوق بشر

یاور داچکوف - روزنامه نگار، ناشر